УСГУРЫ ХЪЫНЦЪЫМ

     Мæ сæфт хуры хай,
     Дæргъæрфыг чызгай,
Куы нæ дæ федтаин, бæргæ!
     Дæ фидауц хъазтмæ,
     Дæ симгæ кафтмæ
Кæм лæууы иунæджы зæрдæ!

     Дæ мидбылты худт,
     Дæргъæрфыг рæсугъд, –
Фæскъæвда хур бон у лæгæн.
     Дæ рухс цæстæнгас,
     Дæ рæвдыд ныхас
Мæгуырæн бирæ сты мæтæн.

     Куыд царæфтыд дæн –
     Цæмæн амбæлддæн
Дæуыл, мæ иунæг сæры бон!
     Цы ма кæндзынæн,
     Куыд ма цæрдзынæн
Æнæ дæу, амæддаг дын уон!..

 

ТОСКА ВЛЮБЛЕННОГО

     Души моей свет!
     Потерян твой след...
Ах, лучше б не знать мне тебя!
     Ни пляски твоей,
     Ни темных бровей
Забыть не могу я, любя.

     Улыбкой своей
     Была ты милей,
Чем солнышко вешнего дня.
     А твой разговор,
     Твой ласковый взор
Страдать заставляли меня.

     Что будет со мной?
     Горю я тоской,
Ты в сердце моем – лишь одна!
     Отрада, покой
     Пропали с тобой,
И жизнь без тебя не нужна!