РУВАС ÆМÆ ЗЫГЪАРÆГ

Рагæй, сæрдасæнау, рувас зыгъарæгмæ
     Дары йæ дæндаг, –
Гогызтæ давынмæ суанг Æрджынарæгмæ
     Иу у сæ фæндаг!
     
Афтæмæй искуы фæндагыл куы амбæлынц, –
     Амæлис дисæй!
Хотау, кæрæдзийыл узæлæг акæнынц
     Уайтагъд сæхицæй!
     
Иу изæр та сæ æрхаста сæ фыдбылыз
     Арыхъхъы ныхмæ. –
Нал исын нуазинаг, – загъта нæ фыдсыл, – æз
     Рагæй мæ дзыхмæ.
     
Абон æлдараты фæскъул фæцæйцыдтæн, –
     Ницæй æнхъæлдзау, –
Бакæнæн ныл уыд сæ хæрнæджы æнтыдтæн,
     Зæрдæ фæуæззау...
     
Карз æнтыды тæфæй уайтагъд фæрасыг дæн;
     Абон изæрмæ
Мардтæн мæ сæрæй, æрдæбон фæуадзыг дæн,
     Зилы ныр дæр ма...

Рувас йæ ныхас нæма фæци, афтæ дын, –
     Рухсаг йæ марæг! –
Далæ, сæрбихъуырæйттæй рагъæн йæ тæккæ бын
     Абадт зыгъарæг.

– Ох–хай, цы кодтай, цы? – рувас йæ хæдфæстæ
     Радзырдта рагъæй. –
Ох–хай, фæрасыг дæн, – загъта, – дæ ныхæстæ
     Карздæр арахъхъæй!..