ÆНÆ ХАЙ

Мæ Иры фæсивæд! Дæ цинæй, дæ хъыгæй
     Фæластон мæ сау зæрдæ дард...
Цы ма мын кæндзынæ? – Дæ цæстытысыгæй
     Æнæ хай фæуыдзæн мæ мард!..

Æцæгæлон адæм, æцæгæлон бæстæ
     Æхсныфæй нуазынц мæ туг...
Мæлæтæй нæ тæрсын, фæлæ мын мæ фæстæ,
     Мæ уæлмæрдмæ чи хæсдзæн суг?

Кæй чызг мыл ыскæндзæн зæрдæхалæн хъарæг,
     Кæй кæуынæй риздзæн къæдзæх,
Кæй фæндыр ысцæгъддзæн мæ иунæджы зарæг,
     Чи уадздзæн мæ дугъы йæ бæх?

Мæ Иры фæсивæд! Дæ цинæй, дæ хъыгæй
     Фæластон мæ сау зæрдæ дард ...
Цы ма мын кæндзынæ? Дæ цæстытысыгæй
     Æнæхай фæкодтонмæ мард!..

 

RÉSZVÉTLENÜL

Oszétiám ifjúsága! El kell mennem,
    Öröm és gond távol esnek...
S az ifjúság ne sajnálja porhűvelyem
    Átadni az enyészetnek!

Idegen környezet; idegen emberek
    A véremet szipolyozzák...
Meghalni nem félek, de utána mi lesz,
    Sírhalmomon ki gyújt gyertyát?

Mond-e majd lány szívszaggató siratódalt,
    Könnyár mossa-e a sziklát,
Lesz-e igric elpengetni búcsúzómat,
    Hajtja-e dugon  a lovát?

Oszétiám ifjúsága! El kell mennem,
    Öröm és gond távol esnek...
S az ifjúság ne sajnálja porhűvelyem
    Átadni az enyészetnek!