ХАЛОН ÆМÆ РУВАС

Цæстмæхъус ныхас
Фыдбылыз хæссы...
Хуыснæггаджы бас
Фу-фуйæ сысы...

Кæмдæр та халон –
Цыма дзы хъалон
Нæ фыййау дардта –
Цыхты къæртт ссардта.

Бæласы цонгыл
Цæргæсау сбадти,
Йæ сæфты стонгыл
Ныр диcæй марди.

Зæрдæхъæлдзæгæн
Тæрхæттæ кодта
Æмæ фыдæнæн
Йæ цыхт нæ хордта.

– Цæй, ныр æвналон, –
Фæзæгъы халон,
Фæлæ та 'взары, –
Цыхт дзыхы дары...

Уæд дын æм рувас
Кæцæйдæр рауад...
Уайтагъддæр минас
Йæ фындзыл ауад.

Цæст андæгъд цыхтыл...
Йæ къахы æлгътыл
Дæрдтыл æрзилы,
Йæ къуди тилы...

Нæ рагон фыдсыл
Нæ зоны бæгуы!
– Мæ хуры чысыл,
Куыд рæсугъд дæ, куы! –

Бынæй йæм дзуры, –
Уындæй дæ цуры,
Дæ фæхъхъау фæуон,
Кæмæй раппæлон?!

Дæ даргъ дæллагхъуыр,
Дæ сау базыртæ,
Дæ диссаджы гуыр,
Дæ худгæ былтæ!..

Æххæст ма зарын
Куы зонис, уæд дæ
Паддзахæн дарын
Фæразид зæрдæ...

Æфсæрмы ма кæ,
Мæ уды гага, –
Дæ зарæг акæ!..
Нæ халон “хъа, хъа!” –

Зæгъгæ, фæкодта
Йæ хъæлæсы дзаг...
Паддзахгæнæггаг
Кæйдæр цыхт хордта
Нæ гæды рувас, –
Ды та уал уым уас!..

 

A HOLLÓ ÉS A RÓKA

Álnok beszédnek
Baj lesz a vége...
Lopott levesnek
Terjed a bűze.

Hollónál éltem –
Bojtárja voltam 
Sajt volt a bérem,
De meg nem kaptam. 

Mint a sas, felült 
Egy száraz ágra, 
Közben megenyhült 
Hascsikarása.

Fennhéjázóan
Ítélelet hozott
És jó étvággyal
Ette a sajtot.

Hej, ha elkapnám! –
A holló egy ágon
Őrzi a sajtját, 
Lopta valahol.

Ám de a róka,
Hipp-hopp, ott termett...
És az étvágya
Nagyon felgerjedt.

Bámul a sajtra,
Két lábra feláll
Derekát nyújtja,
Rázza a farkát...

Ó, én szerelmem
Elárulom most, 
Lenyűgöz engem
A csillogásod.

Lentről szól hozzá, –
Álnokul dicséri,
A szónoklatát
Íly módon kezdi:

Széphangú torkod,
Fekete szárnyad,
Csodás alakod,
Csábos ajakad!...

Én is dalolok, 
Hallhattál róla,
De a te hangod
Biz' felülmúlja

Ne sokat habozz,
Te kedves madár, –
Zengjen a hangod!...
A hollónk szólt: "kár!"

Telitorokkal
Adta a voksát,
Így választott cárt.
Másé lett a sajt,
Felsült a róka, –
Korog a gyomra.